Eind 2013 reisde ik 2 weken door Bangladesh voor VSO Nederland om hun NGO projecten te fotograferen. VSO projecten in ontwikkelingslanden als Bangladesh houden in dat er vanuit het thuisland vrijwilligers worden uitgezonden met specifieke skills en kennis met het doel deze skills en kennis te delen in ontwikkelingsprojecten. De VSO filosofie is dat overgedragen kennis opnieuw gedeeld kan worden en zodoende meer effect creëert dan een investering in bijvoorbeeld alleen een landbouwwerktuig of een waterput.
Zo warm, zo vochtig (99% vochtigheid), zo druk, zoveel indrukken…het was een eerste kennismaking met Bangladesh die ik nooit zal vergeten. Het is met 160 miljoen inwoners het dichtstbevolkte land ter wereld en dat hebben we ervaren. Dat het erg druk zou zijn in de hoofdstad Dhaka had ik wel een beetje verwacht, maar het viel me vooral op dat het buiten Dhaka, in de rurale gebieden heel erg druk blijft. Op wegen en in dorpjes.
Constant mensen om je heen en mooie beelden op je netvlies was in eerste instantie vrij overwelmend. Ik had constant het idee dat ik op een bepaalde locatie moest blijven om daar een reportage of serie portretten te schieten. Dat kon uiteraard niet dus was het een kwestie van heel snel kijken en keuzes maken. Een prachtige ervaring.
