I just got back from a night of celebrity hunting as a true paparazzi photographer at a Chanel party in London.
I can’t show any good photos I’m afraid. I missed Keira Knightley, missed Ralph Fiennes and I missed the slowest possible Karl Lagerfeld…. it’s official, I suck as a paparazzi photographer ;)
— with Chris Fosh @ 5 Hertford Street, London.
I can’t show any good photos I’m afraid. I missed Keira Knightley, missed Ralph Fiennes and I missed the slowest possible Karl Lagerfeld…. it’s official, I suck as a paparazzi photographer ;)
================================================
Net terug van een avondje sterren jagen als echte paparazzi fotograaf bij een Chanel feest in London.
Wat een belevenis. Op introductie van mijn goede vriend Chris Fosh kon ik mij enkele uren opstellen tussen London’s meest gevreesde paparazzi fotografen. Het was nog bijna gelukt om op het feest te worden toegelaten, maar door een ‘veiligheidsincident’ de week ervoor in London, was alle security enorm aangescherpt. Aan alle genodigden was gevraagd om hun paspoort of id-kaart mee te nemen!
Wat een belevenis. Op introductie van mijn goede vriend Chris Fosh kon ik mij enkele uren opstellen tussen London’s meest gevreesde paparazzi fotografen. Het was nog bijna gelukt om op het feest te worden toegelaten, maar door een ‘veiligheidsincident’ de week ervoor in London, was alle security enorm aangescherpt. Aan alle genodigden was gevraagd om hun paspoort of id-kaart mee te nemen!
Aangekomen bij de exclusieve nachtclub op Hertfordstreet probeerde ik gelijk een goed plekje te vinden waar ik de film en modesterren zou kunnen spotten en fotograferen op het moment dat zij de chique nachtclub zouden verlaten. Ik checkte de hoeveelheid licht en schoot wat testfoto’s… en ik verbaasde mijn erover hoe ongeïnteresseerd mijn mede paparazzi fotografen waren. Die hingen wat bij elkaar, vrij ver van de ingang van de nachtclub vond ik. Ze waren er niet klaar voor, dat was duidelijk. Ik wel… ik was op alles voorbereid. Door mijn knieën, focus op de ingang, mijn vinger op de afdrukknop.
En toen kwam Ralph Fiennes naar buiten. NIET door de deur die ik in de gaten hield! Door een spervuur van flitslicht liep hij in enkele tellen naar een busje dat voor hem klaarstond. Busje dicht. Ik geen foto. Kort hierna een ware ZEE van flitslichten op de andere hoek van de nachtclub: Keira Knightley kwam naar buiten. Er waren gewoon drie uitgangen naast de hoofdingang, die voor mij geheim waren gehouden. De paparazzi fotografen wisten dit. Daarom hadden ze afstand gehouden. Zo konden ze alle uitgangen tegelijk in de gaten houden. Ik kreeg de associatie met een groep leeuwen, luierend in de middagzon. Ogenschijnlijk niet vooruit te branden, maar bij het geluid van een krakend takje bespringen ze hun prooi. Pure explosieve kracht. De paparazzi fotografen waren helemaal niet lui en ongeïnteresseerd. Ze waren scherp, hadden helikopter view en ze spaarden hun krachten voor hun sprint voor de beste foto.
Na Keira Knightley kreeg ik alleen Karl Lagerfeld nog even in mijn zoeker. Karl liep gewoon door de hoofdingang naar buiten richting de limousine die op hem wachtte. De paparazzi leeuwen leken echter enigszins verzadigd en het duurde zowaar even voordat ze bij hem waren. Karl wilde duidelijk WEL gefotografeerd worden. Onderweg naar zijn limousine stopte hij even en draaide zich om naar de naderende paparazzi met een blik van ‘waar wachten jullie op?’
Paparazzi voor een avond. Het was een superervaring, maar het mag duidelijk zijn. Ik ben totaal ongeschikt als paparazzi fotograaf. Laat mij maar gewoon mijn best doen om een goede portretfotograaf te zijn. Wie weet komen de sterren dan nog eens naar mij toe ;)